ΟΙ ΣΕΛΛΟΊ (Ή ΕΛΛΟΊ) ΤΗΣ ΗΠΕΊΡΟΥ
Οἱ Σελλοὶ ἦσαν μία ἀρχαία Ἑλληνικὴ φυλή ἡ ὁποία κατοικοῦσε τὴν περιοχή τῆς Ἠπείρου πρὶν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ κατακλυσμοῦ τοῦ Δευκαλίωνος, συγκεκριμένως εἰς μία περιοχή ἀνάμεσα στὴν Δωδώνην καὶ τὸν Ἀχελῷον ποταμόν. Ὁ Ἀριστοτέλης ἀναφέρεται εἰς αὐτὴν τὴν περιοχή ὡς «Ἀρχαία Ἑλλάς». Συγκεκριμένα ἀναφέρει: «[...]περὶ τὴν Ἑλλάδα τὴν ἀρχαίαν. Αὕτη δ' ἐστὶν ἡ περὶ τὴν Δωδώνην καὶ τὸν Ἀχελῷον... Ὤκουν γὰρ οἱ Σελλοὶ ἐνταῦθα καὶ οἱ καλούμενοι τότε μὲν Γραικοί, νῦν δ' Ἕλληνες.».(Ἀριστοτέλους «Μετεωρολογικά», 1 352 a). Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα συμπεραίνουμε ἐπίσης ὅτι οἱ Σελλοὶ ἔφεραν παλαιὰ τὸ ὄνομα «Γραικοί» καὶ ὕστερα ὠνομάζοντο «Ἕλληνες». Ἐπίσης, εἶναι σαφές ὅτι ἡ Ἤπειρος ἀποτελεῖ τὴν προγονικὴν γῆ τῶν Ἑλλήνων, ἀπὸ τὴν στιγμή ποὺ ὁ Ἀριστοτέλης τὴν χαρακτηρίζει «Ἀρχαία Ἑλλάς».
Σύμφωνα με τὸν Ὅμηρον, οἱ Σέλλοι κατοικοῦσαν στὴν Δωδώνην ὅπου ἦσαν καὶ οἱ ἱερεῖς τοῦ μαντείου τῆς Δωδώνης καὶ μάλιστα τοὺς ἀναφέρει ὡς «Χαμαιεῦναι ἀνιπτόποδες» καὶ αὐτὸ γιατί οἱ Σελλοὶ ἱερεῖς τοῦ Μαντείου δὲν ἔπλεναν τὰ πόδια τους γιὰ νὰ ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν Γῆ (Γαῖα) καὶ νὰ ἀντλοῦν τὴν μαντικὴ δύναμη ποὺ ἦταν ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ἐρμηνεία τῶν χρησμῶν.
Παράθεση:
«Ζεῦ ἄνα, Δωδωναῖε, Πελασγικέ, τηλόθι ναίων,
Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου· ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ
σοὶ ναίουσ' ὑποφῆται ἀνιπτόποδες χαμαιεῦναι.»
(Ὁμήρου «Ἰλιάς», Π 233-235).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου